Verslag oktoberreis
Oktoberreis 2019
Op 13 oktober vertrokken we met Jozua 1 vers 9 naar Ethiopië. In het vliegtuig wat gedommeld.
Op 14 oktober na een goede vlucht veilig geland. Na aankomst even wat gegeten. Daarna nog wat rondgekeken. Toen naar de melkfabriek geweest. Mooi om te zien hoe de yoghurt gemaakt en verpakt werd. Daarna een rondje gelopen. Wat opviel is dat er zo ontzettend veel nieuwbouw gaande is.
’s Middags kwamen we langs een fabriek van Lemma die olie perst uit diverse zaden. We kregen een fles zonnebloemolie mee. Daarna gingen we naar Maranatha Farm (kippenbedrijf). We hebben daar bij de bedrijfsleider en Girma wat gedronken. Vandaar uit naar de nieuwe hospice geweest. Mooi hoe daar dorpelingen al dan niet betaald zorg ontvangen. Ook kraamzorg met nazorg.
Men wil daar in de toekomst nog een veel groter hospice bouwen om zo veel meer te kunnen betekenen. Hiervoor zoekt men nog een sponsor.
Naast de huidige hospice stond een pluimveestal leeg waar 3x per jaar een evangelische conferentie gehouden wordt.
Daarna zijn we naar de aannemer Mulugeta gegaan die al vele mooie bouwwerken gebouwd heeft voor Gert. Ook daar een bakje koffie (niet uit een automaat of iets dergelijks nee, eerst bonen branden en dan malen). Echte koffie!
Daarna naar een boer 8 km verderop. Het was een moeilijke weg, maar we hebben wel veel korenvelden en teff velden gezien. Daar bouwt zijn broer een kippen stal. Door de vele regen in dit seizoen is er een grote oogst.
2e dag, 15 oktober, Nadine jarig.
Vandaag veel gereden. We gingen naar het nieuwe kippenbedrijf van Arend Hardeman. Met een tussenstop en drie uur rijden. Daar aangekomen kregen we eerst koffie. Toen een uitgebreide rondleiding gehad van André. Geheel zelfvoorzienend van stroom, geen aansluiting op het net. Er zitten nu ongeveer 40.000 kippen. Eieren stonden in allerlei bakken, Gisteren was er een container gekomen met trezen en hekken en andere spullen. Dus nu alle eieren op trees zetten. Doelstelling is nog ongeveer 4 stallen er bij en een broeierij.
We kregen daarna heerlijk te eten. Daarna een eindje gereden. Prachtige uitzicht met apen die baarden als leeuwen hadden en een waterval. Ze noemen het daar ook wel de Ethiopische Grand Canyon.
3e dag, woensdag 16 oktober.
Eerst gegeten en geluisterd naar een korte preek via WhatsApp. Vandaag gingen we kijken bij de voerfabriek van de Heus. Deze wordt volledig opnieuw bekabeld en uitgebreid. Er wordt nu 400 ton per dag geproduceerd. Daarna gingen we naar een farm waar varkens gefokt en af gemest worden en vleeskuikens gehouden. Op deze locatie worden zowel vleeskuikens als vleesvarkens geslacht en in grote worsten verpakt nadat er eerst gehakt van gemaakt is. Ook het slachtafval wordt op locatie verwerkt en aan de varkens gevoerd. Verder werden daar ook eiertrees gemaakt van oud papier en karton. Toen even langs een heel oude locatie waar zaden geperst werden tot olie en kruiden.
Toen naar een locatie van stichting Compassion waar men voor 400 kinderen sponsors heeft. Er was ook een kerk aanwezig en een bibliotheek. De kerk is ooit gebouwd door Piet Noordzij en Double Harvest.
Toen langs een koeien bedrijf van o.a. Bert Flier, de Alfa Alfa Farm. Deze man ken ik van de OGC.
Hij heeft in Holland ook geiten.
Daar vandaan omgekleed om gepast gekleed naar het grote feest te gaan als genodigden op het jubileum van de staalfabriek. Het leek tevens een reünie omdat veel Hollanders daar waren die ook elders in Ethiopië werken. Op de reunie werden veel werknemers in het zonnetje gezet. Piet Noordzij heeft de eerste 7 Ethiopische medewerkers gehuldigd. In 15 jaar zijn er 3 bedrijfsleiders geweest. Familie Tim, Familie Hans en Familie Jaap. We hadden ook een complete maaltijd die we zoals daar gebruikelijk lekker met de vingers op mochten eten. Martien en ik zijn ook de mee gebrachte kleren weg wezen brengen naar de hospice. Waren ze ook erg blij mee. Nadat alles afgelopen was, wilde Gert ons een prachtig hotel op een meer laten zien. Het leek helemaal leeg. Er waren enkel een paar stellen die wat dronken in dat restaurant. Daarna nog wat gereden en kwamen we over het spoor wat de Chinezen daar aangelegd hebben van 1000 km lang naar Djibouti! Terug naar het gasthuis wat gegeten en domino gespeeld. Toen doucheen en naar bed!
Donderdag 17 oktober.
Na een heerlijk ontbijt zijn we eerst langs een rozenkweker gereden. We mochten er niet in. De baas was in Nederland en die moest toestemming geven. Dus toen door gereden naar een fabriek die plastic bekers maakt, diverse soorten en maten. Ook zijn we naar een timmerfabriek geweest waar meubels en keukens gemaakt worden.
Hier werken ook zeven dove jongens. Met hen kon ik in gebarentaal wat woorden wisselen. Ze waren erg verbaasd dat ik gebarentaal kende. Toen we hier waren werd Gert gebeld dat we alsnog welkom waren bij de rozenkwekerij.
Daar werden we hartelijk ontvangen. We kregen een rondleiding. Er staat daar 20 hectare aan kassen met rozen. Prachtig om te zien. Ze werden 6x per dag geoogst, dus 6x per dag alle struiken langs om degene die goed waren eruit te knippen. In een grote hal worden ze ingepakt. Veel gaan er met het vliegtuig naar de veiling in Nederland, maar ook naar veel andere landen. Ik vroeg of ik 31 rozen kon meenemen voor Anja, omdat we 21 oktber 31 jaar getrouwd zijn. Aan het einde van de rondleiding werden we verrast met elk 2 grote bossen met allerlei gekleurde rozen! We zijn toen snel terug gereden naar het gasthuis om de rozen in het water te zetten.
Een heerlijke lunch, daarna even rusten en dan op weg naar familie vd Haar. Daar melken ze koeien en is ook een kliniek Hydie van drie plaatselijke dorpjes. Het was haast onvoorstelbaar zo slecht de weg was het laatste half uur. Dan te bedenken dat daar zoveel aanvoer van krachtvoer maar ook afvoer van melk (2x daags) weggehaald wordt naar de lijnbus. Deze neemt het verder mee naar de melkfabriek.
Dit is haast geen doen en dus heeft men plannen om binnenkort een nieuwe stal te bouwen veel dichterbij het dorp. Aan de andere kant van de berg staat de kliniek waar zorg geboden werd 24/7. Een geweldig mooi team, al was er wel opeens een medewerker met de noorderzon vertrokken. Dat is wel een grote teleurstelling. Men weet ook niet waar hij is, zelfs zijn vrouw niet.
Toen even bij de koeienstal gekeken en weer terug richting het dorp (hobbeldebobbel).
Daar zijn we naar de Maranatha school wezen kijken waar men bezig was met de uitbreiding van een aantal lokalen. Er zitten nu ca 2000 kinderen op die school. Daar vandaan naar de internationale school gereden. Dat is sinds mei een nieuw echtpaar Arie en Arda Maasland. Voorheen voorgangers bij ICF Apeldoorn. We gingen vervolgens eten in een restaurant van Alemaju waar we het diner gratis kregen. Dit was in Tonnie Hotel, dit is van zijn dochter. Daarna gingen we weer terug naar het gasthuis, een spelletje doen en naar bed.
Vrijdag 18 Oktober
Vandaag reden we naar een akkerbouwer van peulboontjes met ca 100 ha land en 120 melkkoeien. Al het land wordt met druppellijnen steeds nat gehouden zodat er maximale opbrengst is en 3000m3 per dag tijdens droge tijden met kunstmest door het water.
De koestallen waren ophokstallen, maar dat bevalt niet zo. Ze zijn grupstallen aan het maken voor de koeien.
Daarna reden we naar een familie die nog in een rond hutje leeft. Later dronken we nog een heerlijke aardbeien shake bij een Israelische aardbeienkwekerij. Mmmm!
Daarna nog naar een in aanbouw zijnde kippenbedrijf wezen kijken: Kipland Agro, die een hele batterijstal voor 60.000 kippen in Westerbork is wezen slopen en dat ligt nu daar. Nog heel veel werk te doen!
Daarna nog naar de markt in Nazareth. Om 14u waren we thuis, waar Sara weer lekkers voor ons gekookt had. Nog een paar afspraakjes en we waren weer klaar voor de thuisreis.
We kijken terug op een gezegende reis, waarin we mochten ervaren hoe de Heere ons beschermde.
Dit reisverslag is geschreven door Wim van de Vliert en aangevuld door Gert van Putten.
Mee waren verder Johan Mensink en Maartien van Dijk.
< terug