19 t/m 28 februari 2023

Met Gert van Putten, Henk Morren, Martien van Dijk (het bestuur van Stichting Double Harvest), Maikel van Putten (kleinzoon van), Carolien Wolthuizen (vriendin van Maikel), Rienk Brouwer, Harm Jan Pelleboer, Alida Hoolsema – Pelleboer (dochter van Harm Jan), Hans en Anita Bijleveld.

Lees hier het verslag van een bijzondere, enerverende en inspirerende reis. Die je niet in een reisgids zult aantreffen. Voor Gert is het de 154e (en vermoedelijk de laatste) keer dat hij Ethiopië bezoekt na meer dan 30 jaar! Henk (ca. 30 keer) en Martien (8e keer) zijn ook ervaren Ethiopië-gangers. Harm Jan gaat voor de vierde keer met Gert mee op reis, Maikel, Hans en Anita voor de tweede keer. Voor Alida en Carolien is dit het eerste bezoek aan Ethiopië.

Beste vrienden van Double Harvest,

Namens Double Harvest Nederland, Gert en Rie van Putten, Henk Morren en Martien van Dijk wensen we jullie een gezegende kerst toe en een voorspoedig 2022!

De oorlog in Ethiopië is verschrikkelijk. De opstandelingen waren al vanuit het noorden op de helft richting de hoofdstad Addis Abeba, maar de minister president van Ethiopië is eind oktober zelf mee gaan vechten aan het front en gelukkig is er nu een omkeer. De opstandelingen worden nu stap voor stap teruggedreven.
Door de oorlog is het gebied waar de gevechten zijn helemaal verwoest, duizenden mensen zijn overleden en de voedselproductie is bijna naar nul. Daardoor is er een enorm grote hongersnood en is er veel hulp nodig voor Ethiopië, gebed en ondersteuning.

 

Een van de mensen die woont en werkt in dit gebied is Karin van den Bosch, die hier een weeshuis runt en heeft besloten om bij de kinderen te blijven, ondanks alle gevaren. We kennen Karin persoonlijk en hebben haar verschillende malen opgezocht. Het is heel moeilijk om hulp binnen te krijgen in Ethiopie, maar omdat zij daar woont en werkt zijn er wat mogelijkheden. In de bijlage kun je lezen over ‘Boeren voor Boeren’ en in deze kerstdagen willen we dit doel als bestuur van Double Harvest Nederland van harte aanbevelen. Wilt u ook voor haar en Grace Village bidden.

Hartelijke groet,
Het Double Harvest Bestuur
Gert, Henk en Martien
P.S. Hierbij het laatste persoonlijke bericht dat Karin heeft gestuurd:

10 december 2021

Lieve vrienden,
Eindelijk een woordje rechtstreeks vanuit het verre noorden van Ethiopië. 

Hoe is het als God van je vraagt dat je op je plaats blijft in plaats van naar een voor jou veiligere plaats te gaan?
Hoe voelt het als je met 40 kinderen en 6 werkers in je huis op de vloer zit te bidden voor Gods bescherming. Dat je bidt dat als het je tijd is dat Hij je thuis haalt dat Hij alsjeblieft iedereen thuis haalt zodat er geen kinderen alleen achterblijven?
Hoe voelt het als de bommen over je hoofd vliegen en als je denkt dat het over is en er dan een heel leger de poort binnen marcheert terwijl de verschrikkelijke verhalen die je gehoord hebt nog door je hoofd spelen?

Hoe voelt het als je zonder enige bewaking op je terrein zit en Carlos buiten aan de poort slaapt voor het geval er een legereenheid aan de poort komt?
Hoe voelt het als je met een aantal scherpschutters in en op je auto naar de kliniek rijdt om je baby’s in te laten enten?
Hoe voelt het als je voor 6 uur s’avonds thuis moet zijn anders word je neergeschoten?
Hoe voelt het als je dagelijks door een militair checkpoint moet en soms zijn de soldaten aardig maar sommige dagen moeilijk doen, afhankelijk van hoe het op het slagveld verloopt.
Hoe voelt het als je geld genoeg bij de bank hebt maar de de bank je rekening bevroren heeft en je allerlei toeren moet uithalen om kasgeld van rijke handelaren te krijgen.
Hoe voelt het als je de meest verschrikkelijke verhalen te horen krijgt van verkrachtingen en mishandelen en vrouwen en kinderen gaat opvangen omdat niemand anders dat doet.
Hoe voelt het als je continue je voedselvoorraad moet nakijken om ervoor te zorgen dat je steeds voor 3 maanden voorraad hebt. Hoe voelt het als je geen suiker meer kunt kopen en de prijzen van voedsel meer dan verdubbeld zijn vergeleken met vorig jaar.
Hoe voelt het dat je je leven moet wagen om een telefoontje naar Nederland te plegen. Hoe voelt het als je geen mobiel netwerk meer hebt en geen internet.

Ja hoe voelt dat? Hoe het voelt is niet in woorden te omschrijven maar ik kan je wel vertellen hoe het voelt als je inderdaad op je plaats blijft en Gods wonderen mag aanschouwen. Als God je noodkreet beantwoordt en er geen bom op je terrein valt, het leger dat de poort binnen marcheert heel aardig blijkt te zijn en alle dingen die ze in eerste instantie gestolen hebben weer allemaal terug brachten. Als je geld krijgt via andere wegen, als God de ogen van de soldaten sluit en je  brandstof en geld door het checkpoint krijgt. Als je mag zien dat God voor eten zorgt, dat je kindertjes gezond blijven, dat ze psychisch beter worden na het trauma. Als God de deur opent om getraumatiseerde vrouwen en kinderen op te mogen vangen en je ziet deze mensen ontspannen.
Dat geeft enorme dankbaarheid en vrede, dat geeft blijdschap, dat geeft moed om door te gaan. Het weten en ervaren dat God met ons is en ons door dit alles heen helpt en ons beschermt. We hebben Psalm 91 letterlijk doorleeft alle moeilijkheden maar ook alle beloftes die God geeft! Ja alle spanningen zijn er nog steeds op het moment dat ik deze brief schrijf, de toekomst is in Gods Hand, dat is onze zekerheid. En ja, er zijn dagen dat je onder een steen wilt kruipen, dagen dat je wilt vluchten, dat je verdrietig bent omdat je de kinderen graag wat anders had willen bieden.
Als mens kiezen we vaak de makkelijkste uitweg, voor mij zou het makkelijk geweest zijn om snel terug naar Nederland te komen. God dwong me niet, ik had een keuze! Ik koos ervoor om er voor de kinderen te zijn. Ik ben absoluut geen held, ik ben bang geweest, ik heb ’s nachts met mijn kleren aan geslapen, ik heb liggen trillen in mijn bed…. Maar ik heb God in zijn grootheid mogen aanschouwen en ik voel me een bevoorrecht mens dat God me waardig geacht heeft om dit mee te mogen maken.
Ik kies iedere dag om me te concentreren op de dingen die God me te doen geeft en niet  te kijken naar alle dingen waar ik verder niets aan kan doen. Als ik daar naar ga kijken dan word ik helemaal depressief want ik kan niet alle mensen van eten voorzien, ik kan niet alle medische zorg op me nemen en ik kan niet alle pijn en verdriet van iedereen wegnemen. Maar als ik kijk naar de dingen die ik kan doen dan ben ik dankbaar en blij.

Met de kinderen in Grace Village gaat het goed, de lagere school en kleuterschool zijn voorzichtig weer begonnen en ze doen verkorte versies van de schooljaren die de kinderen gemist hebben zodat ze snel weer op het juiste niveau terecht komen. Dat is hard studeren voor de kinderen maar ze doen goed hun best en de eerste examens geven goede hoop dat ze allemaal naar de volgende klas over zullen kunnen gaan. Ik heb ondanks alle problemen de voedselvoorraad voor Grace Village op peil weten te houden en daardoor is iedereen goed gezond gebleven en hebben we nog steeds voldoende te eten. 
We hebben twee nieuwe baby’s gekregen, twee meisjes en ze groeien goed. Daarnaast helpen we 42 baby’s buiten de poort. Dit zijn baby’s waarvan de moeder is overleden of waar door ernstige ondervoeding het niet mogelijk is om borstvoeding te geven. We helpen met babymelk, flessen en waspoeder. We werken in een school waar ruim 1300 vluchtelingen zitten, we helpen de gemeenschap om ons heen met voedsel uitdelen, we vangen kinderen en vrouwen op in Grace Village. We zijn enorm druk, maar enorm dankbaar dat we onze gemeenschap kunnen helpen.

Ik wil u allen heel hartelijk danken voor uw gebeden en giften! Communicatie is nog steeds problematisch maar God heeft geen internet of telefoon nodig. Hij werkt in de harten van de bidders en ik voel en zie hier de antwoorden op de vele gebeden.

 

Karin van den Bosch

Beste vrienden van Double Harvest,

Allereerst het laatste nieuws uit Ethiopië. Zoals jullie misschien wel weten is daar momenteel een opstand.

We beginnen met een bericht uit het gebied waar de opstand is. Bij een telefoongesprek van vandaag vertelde Bas van de Bos over zijn dochter Karin. Karin is 25 jaar geleden als verpleegkundige begonnen in Ethiopië. Zij is in het gebied van de Tigris al jaren bezig met een groot en mooi weeshuisproject. Ieder jaar weer opnieuw worden er bij de poort baby’s ten vondeling gelegd, die zij dan opvangt. Ze is op een bijzondere manier bezig. Ze heeft allemaal huisjes met een Ethiopische moeder en vijf kinderen. Zo probeert ze die kinderen te plaatsen en ze probeert altijd de familie van de baby weer terug te vinden. Als dat mogelijk is probeert ze de kinderen weer terug te plaatsen bij hun eigen familie. Nu ligt dicht bij haar grote project een militaire kazerne. Aan het begin van de opstanden van de Tigris, is die legerplaats met geweld en veel doden ingenomen. De soldaten hebben ook moeilijk gedaan bij haar project. Maar na een week heeft de Ethiopische regering de basis weer terug veroverd. Een Ethiopische generaal is bij Karin geweest en heeft gezegd dat hij haar zal beveiligen. Het gaat nu dus weer goed bij het project, al is het nog wel een moeilijke situatie. Het is moeilijk om te communiceren met het thuisfront en het eten is bijvoorbeeld vier keer zo duur geworden. Gebed voor Karin en dit gebied is welkom.

Bij ons, bij de Double Harvest projecten, merken we niet zoveel van de opstand. De opstand is helemaal in het noorden, duizend kilometer vanaf onze projecten. Afgelopen zaterdag kwam Hans Walhout terug uit Ethiopië. Die vertelde dat de corona in Ethiopië mee lijkt te vallen en dus dat je van die burgeroorlog weinig merkt. Hij zei: je kunt momenteel beter in Ethiopië, zijn dan in Nederland. De acht lokalen voor de middelbare school zijn bijna klaar. We zijn dankbaar voor alle hulp die we daar gekregen hebben. De regering stelde ons de voorwaarde om dertig computers te regelen, voordat er leraren en leraressen voor de middelbare school konden komen. Het is lastig om hier leraren voor te krijgen, omdat er in de klaslokalen die nu zijn gebouwd, volledig in het Engels wordt lesgegeven. Door hulp van onze vrienden zijn die computers nu ook geregeld. We hopen dat de middelbare school snel gestart mag worden. Al met al heel positief.

Onze wens is dat er binnenkort weer in heel Ethiopië vrede mag zijn, dat er een oplossing gevonden mag worden voor het corona virus. Ook alle vrienden van Double Harvest wensen we een goed en mooi jaar. Klik hier voor onze kerstgroet, waarin Rie en ik ook nog even terugkijken op het jaar en het 60-jarige huwelijk dat we in 2020 mochten vieren. Voor jullie allemaal een hele warme en mooie kerst toegewenst!

Hartelijke groet,
Het Double Harvest Bestuur
Gert, Henk en Martien.