“Zo wie nu het goed der wereld heeft, en ziet zijn broeder gebrek hebben,
en sluit zijn hart toe voor hem, hoe blijft de liefde van God in hem?”

1 Johannes 3:17

19 t/m 28 februari 2023

Met Gert van Putten, Henk Morren, Martien van Dijk (het bestuur van Stichting Double Harvest), Maikel van Putten (kleinzoon van), Carolien Wolthuizen (vriendin van Maikel), Rienk Brouwer, Harm Jan Pelleboer, Alida Hoolsema – Pelleboer (dochter van Harm Jan), Hans en Anita Bijleveld.

Lees hier het verslag van een bijzondere, enerverende en inspirerende reis. Die je niet in een reisgids zult aantreffen. Voor Gert is het de 154e (en vermoedelijk de laatste) keer dat hij Ethiopië bezoekt na meer dan 30 jaar! Henk (ca. 30 keer) en Martien (8e keer) zijn ook ervaren Ethiopië-gangers. Harm Jan gaat voor de vierde keer met Gert mee op reis, Maikel, Hans en Anita voor de tweede keer. Voor Alida en Carolien is dit het eerste bezoek aan Ethiopië.

Beste vrienden van Double Harvest,

Namens Double Harvest Nederland, Gert en Rie van Putten, Henk Morren en Martien van Dijk wensen we jullie een gezegende kerst toe en een voorspoedig 2022!

De oorlog in Ethiopië is verschrikkelijk. De opstandelingen waren al vanuit het noorden op de helft richting de hoofdstad Addis Abeba, maar de minister president van Ethiopië is eind oktober zelf mee gaan vechten aan het front en gelukkig is er nu een omkeer. De opstandelingen worden nu stap voor stap teruggedreven.Door de oorlog is het gebied waar de gevechten zijn helemaal verwoest, duizenden mensen zijn overleden en de voedselproductie is bijna naar nul. Daardoor is er een enorm grote hongersnood en is er veel hulp nodig voor Ethiopië, gebed en ondersteuning.

 

Een van de mensen die woont en werkt in dit gebied is Karin van den Bosch, die hier een weeshuis runt en heeft besloten om bij de kinderen te blijven, ondanks alle gevaren. We kennen Karin persoonlijk en hebben haar verschillende malen opgezocht. Het is heel moeilijk om hulp binnen te krijgen in Ethiopie, maar omdat zij daar woont en werkt zijn er wat mogelijkheden. In de bijlage kun je lezen over ‘Boeren voor Boeren’ en in deze kerstdagen willen we dit doel als bestuur van Double Harvest Nederland van harte aanbevelen. Wilt u ook voor haar en Grace Village bidden.Hartelijke groet,Het Double Harvest BestuurGert, Henk en MartienP.S. Hierbij het laatste persoonlijke bericht dat Karin heeft gestuurd:10 december 2021

Lieve vrienden,Eindelijk een woordje rechtstreeks vanuit het verre noorden van Ethiopië. 

Hoe is het als God van je vraagt dat je op je plaats blijft in plaats van naar een voor jou veiligere plaats te gaan?Hoe voelt het als je met 40 kinderen en 6 werkers in je huis op de vloer zit te bidden voor Gods bescherming. Dat je bidt dat als het je tijd is dat Hij je thuis haalt dat Hij alsjeblieft iedereen thuis haalt zodat er geen kinderen alleen achterblijven?Hoe voelt het als de bommen over je hoofd vliegen en als je denkt dat het over is en er dan een heel leger de poort binnen marcheert terwijl de verschrikkelijke verhalen die je gehoord hebt nog door je hoofd spelen?

Hoe voelt het als je zonder enige bewaking op je terrein zit en Carlos buiten aan de poort slaapt voor het geval er een legereenheid aan de poort komt?Hoe voelt het als je met een aantal scherpschutters in en op je auto naar de kliniek rijdt om je baby’s in te laten enten?Hoe voelt het als je voor 6 uur s’avonds thuis moet zijn anders word je neergeschoten?Hoe voelt het als je dagelijks door een militair checkpoint moet en soms zijn de soldaten aardig maar sommige dagen moeilijk doen, afhankelijk van hoe het op het slagveld verloopt.Hoe voelt het als je geld genoeg bij de bank hebt maar de de bank je rekening bevroren heeft en je allerlei toeren moet uithalen om kasgeld van rijke handelaren te krijgen.Hoe voelt het als je de meest verschrikkelijke verhalen te horen krijgt van verkrachtingen en mishandelen en vrouwen en kinderen gaat opvangen omdat niemand anders dat doet.Hoe voelt het als je continue je voedselvoorraad moet nakijken om ervoor te zorgen dat je steeds voor 3 maanden voorraad hebt. Hoe voelt het als je geen suiker meer kunt kopen en de prijzen van voedsel meer dan verdubbeld zijn vergeleken met vorig jaar.Hoe voelt het dat je je leven moet wagen om een telefoontje naar Nederland te plegen. Hoe voelt het als je geen mobiel netwerk meer hebt en geen internet.Ja hoe voelt dat? Hoe het voelt is niet in woorden te omschrijven maar ik kan je wel vertellen hoe het voelt als je inderdaad op je plaats blijft en Gods wonderen mag aanschouwen. Als God je noodkreet beantwoordt en er geen bom op je terrein valt, het leger dat de poort binnen marcheert heel aardig blijkt te zijn en alle dingen die ze in eerste instantie gestolen hebben weer allemaal terug brachten. Als je geld krijgt via andere wegen, als God de ogen van de soldaten sluit en je  brandstof en geld door het checkpoint krijgt. Als je mag zien dat God voor eten zorgt, dat je kindertjes gezond blijven, dat ze psychisch beter worden na het trauma. Als God de deur opent om getraumatiseerde vrouwen en kinderen op te mogen vangen en je ziet deze mensen ontspannen.Dat geeft enorme dankbaarheid en vrede, dat geeft blijdschap, dat geeft moed om door te gaan. Het weten en ervaren dat God met ons is en ons door dit alles heen helpt en ons beschermt. We hebben Psalm 91 letterlijk doorleeft alle moeilijkheden maar ook alle beloftes die God geeft! Ja alle spanningen zijn er nog steeds op het moment dat ik deze brief schrijf, de toekomst is in Gods Hand, dat is onze zekerheid. En ja, er zijn dagen dat je onder een steen wilt kruipen, dagen dat je wilt vluchten, dat je verdrietig bent omdat je de kinderen graag wat anders had willen bieden.Als mens kiezen we vaak de makkelijkste uitweg, voor mij zou het makkelijk geweest zijn om snel terug naar Nederland te komen. God dwong me niet, ik had een keuze! Ik koos ervoor om er voor de kinderen te zijn. Ik ben absoluut geen held, ik ben bang geweest, ik heb ’s nachts met mijn kleren aan geslapen, ik heb liggen trillen in mijn bed…. Maar ik heb God in zijn grootheid mogen aanschouwen en ik voel me een bevoorrecht mens dat God me waardig geacht heeft om dit mee te mogen maken.Ik kies iedere dag om me te concentreren op de dingen die God me te doen geeft en niet  te kijken naar alle dingen waar ik verder niets aan kan doen. Als ik daar naar ga kijken dan word ik helemaal depressief want ik kan niet alle mensen van eten voorzien, ik kan niet alle medische zorg op me nemen en ik kan niet alle pijn en verdriet van iedereen wegnemen. Maar als ik kijk naar de dingen die ik kan doen dan ben ik dankbaar en blij.Met de kinderen in Grace Village gaat het goed, de lagere school en kleuterschool zijn voorzichtig weer begonnen en ze doen verkorte versies van de schooljaren die de kinderen gemist hebben zodat ze snel weer op het juiste niveau terecht komen. Dat is hard studeren voor de kinderen maar ze doen goed hun best en de eerste examens geven goede hoop dat ze allemaal naar de volgende klas over zullen kunnen gaan. Ik heb ondanks alle problemen de voedselvoorraad voor Grace Village op peil weten te houden en daardoor is iedereen goed gezond gebleven en hebben we nog steeds voldoende te eten. We hebben twee nieuwe baby’s gekregen, twee meisjes en ze groeien goed. Daarnaast helpen we 42 baby’s buiten de poort. Dit zijn baby’s waarvan de moeder is overleden of waar door ernstige ondervoeding het niet mogelijk is om borstvoeding te geven. We helpen met babymelk, flessen en waspoeder. We werken in een school waar ruim 1300 vluchtelingen zitten, we helpen de gemeenschap om ons heen met voedsel uitdelen, we vangen kinderen en vrouwen op in Grace Village. We zijn enorm druk, maar enorm dankbaar dat we onze gemeenschap kunnen helpen.Ik wil u allen heel hartelijk danken voor uw gebeden en giften! Communicatie is nog steeds problematisch maar God heeft geen internet of telefoon nodig. Hij werkt in de harten van de bidders en ik voel en zie hier de antwoorden op de vele gebeden.

 

Karin van den Bosch

Stuur een mailtje en krijg toegang tot de afscheidsdienst van Girma Azeze. Onze vriend die zoveel voor Ethiopie heeft betekend. Voor meer informatie, klik hier: Afscheidsdienst van Girma Azeze

 

Beste vrienden van Double Harvest,

In deze lijdenstijd moeten we helaas een verdrietig bericht brengen aan jullie. Vrijdagavond 26 maart om 22.10 is in het Erasmus MC in Rotterdam overleden Girma Azeze aan de gevolgen van het corona virus. Hij is vorige week nog overgebracht van Ethiopië naar Nederland in een snel vliegtuig met drie artsen, maar helaas heeft het niet meer mogen baten. Hij heeft dit zelf ook niet meer meegemaakt, omdat hij al in coma lag. Hij heeft wel in Ethiopië nog een mooi afscheid gehad. Berdien, de hoofdverpleegster van het ziekenhuis van Maranatha Farm heeft nog met hem uit de Bijbel gelezen en met hem gebeden, voordat ze hem in coma hebben gebracht.
Girma was altijd zo meelevend en het is moeilijk te bevatten dat hij er nu zelf niet meer is.
Veel van jullie vrienden hebben Girma ontmoet in Ethiopië, waar hij ons ontzettend heeft geholpen met alle projecten en met zoveel meer dingen. We hebben een goede vriend verloren.
Girma is zelf in groot vertrouwen heen gegaan. Als je hem vroeg: how are you, dan zei hij vaak als eerste: it is well with my soul.
Girma is nu bij zijn hemelse Vader. De begrafenisdienst zal in de Bethabarakerk in Voorthuizen zijn (van den berglaan 79) op donderdag 1 april om 10.30u. Door de coronamaatregelen, kan hier maar een kleine groep bij aanwezig zijn en moet je van tevoren opgeven. Maar mocht je graag bij de dienst willen zijn, stuur dan een bericht naar Nico van de Bovenkamp (06-141551110, die heel veel heeft geregeld voor zijn vriend nu hij zo ziek is geworden. Dankjewel daarvoor Nico.

In de bijlage hebben we nog wat foto’s toegevoegd van Girma.
We zijn erg dankbaar voor alles wat hij voor ons heeft betekend.

Groet,
Het Double Harvest Bestuur.
Gert van Putten, Henk Morren en Martien van Dijk.

 

Beste vrienden van Double Harvest,

Allereerst het laatste nieuws uit Ethiopië. Zoals jullie misschien wel weten is daar momenteel een opstand.

We beginnen met een bericht uit het gebied waar de opstand is. Bij een telefoongesprek van vandaag vertelde Bas van de Bos over zijn dochter Karin. Karin is 25 jaar geleden als verpleegkundige begonnen in Ethiopië. Zij is in het gebied van de Tigris al jaren bezig met een groot en mooi weeshuisproject. Ieder jaar weer opnieuw worden er bij de poort baby’s ten vondeling gelegd, die zij dan opvangt. Ze is op een bijzondere manier bezig. Ze heeft allemaal huisjes met een Ethiopische moeder en vijf kinderen. Zo probeert ze die kinderen te plaatsen en ze probeert altijd de familie van de baby weer terug te vinden. Als dat mogelijk is probeert ze de kinderen weer terug te plaatsen bij hun eigen familie. Nu ligt dicht bij haar grote project een militaire kazerne. Aan het begin van de opstanden van de Tigris, is die legerplaats met geweld en veel doden ingenomen. De soldaten hebben ook moeilijk gedaan bij haar project. Maar na een week heeft de Ethiopische regering de basis weer terug veroverd. Een Ethiopische generaal is bij Karin geweest en heeft gezegd dat hij haar zal beveiligen. Het gaat nu dus weer goed bij het project, al is het nog wel een moeilijke situatie. Het is moeilijk om te communiceren met het thuisfront en het eten is bijvoorbeeld vier keer zo duur geworden. Gebed voor Karin en dit gebied is welkom.

Bij ons, bij de Double Harvest projecten, merken we niet zoveel van de opstand. De opstand is helemaal in het noorden, duizend kilometer vanaf onze projecten. Afgelopen zaterdag kwam Hans Walhout terug uit Ethiopië. Die vertelde dat de corona in Ethiopië mee lijkt te vallen en dus dat je van die burgeroorlog weinig merkt. Hij zei: je kunt momenteel beter in Ethiopië, zijn dan in Nederland. De acht lokalen voor de middelbare school zijn bijna klaar. We zijn dankbaar voor alle hulp die we daar gekregen hebben. De regering stelde ons de voorwaarde om dertig computers te regelen, voordat er leraren en leraressen voor de middelbare school konden komen. Het is lastig om hier leraren voor te krijgen, omdat er in de klaslokalen die nu zijn gebouwd, volledig in het Engels wordt lesgegeven. Door hulp van onze vrienden zijn die computers nu ook geregeld. We hopen dat de middelbare school snel gestart mag worden. Al met al heel positief.

Onze wens is dat er binnenkort weer in heel Ethiopië vrede mag zijn, dat er een oplossing gevonden mag worden voor het corona virus. Ook alle vrienden van Double Harvest wensen we een goed en mooi jaar. Klik hier voor onze kerstgroet, waarin Rie en ik ook nog even terugkijken op het jaar en het 60-jarige huwelijk dat we in 2020 mochten vieren. Voor jullie allemaal een hele warme en mooie kerst toegewenst!

Hartelijke groet,
Het Double Harvest Bestuur
Gert, Henk en Martien.

Het verslag kunt u via onderstaande link lezen:

ETHIOPIË-reis 2020-verslag voor website hb

Veel kijk- en leesplezier toegewenst,
namens het Double Harvest Bestuur
Martien, Henk & Gert

Beste vrienden van Double Harvest,

We tellen eerst onze zegeningen;
21 december was het een jaar geleden, dat Rie, na een spannende periode, weer thuis mocht komen uit het ziekenhuis.
Het afgelopen jaar is ze weer helemaal aangesterkt en kan ze weer 12 kilometer wandelen.

Wij genieten van alle zegeningen die God ons geeft, speciaal van onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Dat geeft veel vreugde, blijdschap en dankbaarheid.
Maar er is ook intens verdriet, omdat onze kleinzoon Roan (20 jaar) is overleden op 8 november. We missen hem enorm, vooral tijdens deze feestdagen. Maar we mogen uitzien naar de boodschap van het Kerstfeest! God met ons, is zijn Naam!

We wensen iedereen fijne en gezegende kerstfeest en een voorspoedig 2020!

Afgelopen jaar zijn we in Ethiopië ook zeer gezegend;
• De inzet van Girma, die naast het werk op Maranatha, veel voor Double Harvest en Gods koninkrijk heeft betekend. Hij heeft meerdere christelijke conferenties op Maranatha georganiseerd, waar geweldig mooie dingen gebeuren.
• Onze aannemer Malegetu heeft al heel Maranatha en de school gebouwd. De school is gegroeid van 60 naar inmiddels 2000 leerlingen. Nu is hij bezig met de bouw van de middelbare school. Het wordt een gebouw met 8 lokalen, voor klas 9 en 10. De lessen worden in het Engels gegeven. Dit biedt de kinderen die deze school doorlopen, een geweldige toekomst bij o.a. Nederlandse bedrijven in Etiopië.
• Daarnaast helpen we ook de Blindenschool in Debre Zeit. Het is wonderlijk om te zien, hoe blinde kinderen zich daar ontwikkelen, zowel lichamelijk, als geestelijk. De verhalen uit de bijbel worden daar ook verteld.
• Het is geweldig om te zien, hoe God de activiteiten zegent die door Double Harvest in de afgelopen dertig jaar gestart zijn.

We danken God voor deze zegeningen en ons gebed is, dat God steeds weer Zijn zegen mag geven over het werk en de projecten van Double Harvest.

Met een dankbare groet van,

Henk, Martien, Rie en Gert

Afgelopen week kwam onverwacht Serkalem bij ons langs. Zij heeft jaren voor ons gekookt en gezorgd in het Genesis Gasthuis. Wat een fijne verrassing om elkaar weer te ontmoeten. Misschien zijn er mensen die haar nog herkennen van hun eigen reis met Double Harvest naar Ethiopie. Ze is een fantastische gastvrouw!
De groeten van Serkalem!

Op vrijdag 1 november is Else Vlug overleden. De schrijfster van het boekje over het leven van Gert, Dubbele Oogst. We zijn verdrietig, maar ook dankbaar wat zij voor ons heeft betekend. Als auteur, maar meer nog als een hele goede vriendin. De rouwkaart voor Else  kunt u vinden via deze link: Else Vlug Hier staat ook een adres bij, waarheen u eventueel een kaartje kunt sturen.

Oktoberreis 2019

Op 13 oktober vertrokken we met Jozua 1 vers 9 naar Ethiopië. In het vliegtuig wat gedommeld.

Op 14 oktober na een goede vlucht veilig geland. Na aankomst even wat gegeten. Daarna nog wat rondgekeken. Toen naar de melkfabriek geweest. Mooi om te zien hoe de yoghurt gemaakt en verpakt werd. Daarna een rondje gelopen. Wat opviel is dat er zo ontzettend veel nieuwbouw gaande is.
’s Middags kwamen we langs een fabriek van Lemma die olie perst uit diverse zaden. We kregen een fles zonnebloemolie mee. Daarna gingen we naar Maranatha Farm (kippenbedrijf). We hebben daar bij de bedrijfsleider en Girma wat gedronken. Vandaar uit naar de nieuwe hospice geweest. Mooi hoe daar dorpelingen al dan niet betaald zorg ontvangen. Ook kraamzorg met nazorg.
Men wil daar in de toekomst nog een veel groter hospice bouwen om zo veel meer te kunnen betekenen. Hiervoor zoekt men nog een sponsor.
Naast de huidige hospice stond een pluimveestal leeg waar 3x per jaar een evangelische conferentie gehouden wordt.
Daarna zijn we naar de aannemer Mulugeta gegaan die al vele mooie bouwwerken gebouwd heeft voor Gert. Ook daar een bakje koffie (niet uit een automaat of iets dergelijks nee, eerst bonen branden en dan malen). Echte koffie!
Daarna naar een boer 8 km verderop. Het was een moeilijke weg, maar we hebben wel veel korenvelden en teff velden gezien. Daar bouwt zijn broer een kippen stal. Door de vele regen in dit seizoen is er een grote oogst.

2e dag, 15 oktober, Nadine jarig.
Vandaag veel gereden. We gingen naar het nieuwe kippenbedrijf van Arend Hardeman. Met een tussenstop en drie uur rijden. Daar aangekomen kregen we eerst koffie. Toen een uitgebreide rondleiding gehad van André. Geheel zelfvoorzienend van stroom, geen aansluiting op het net. Er zitten nu ongeveer 40.000 kippen. Eieren stonden in allerlei bakken, Gisteren was er een container gekomen met trezen en hekken en andere spullen. Dus nu alle eieren op trees zetten. Doelstelling is nog ongeveer 4 stallen er bij en een broeierij.
We kregen daarna heerlijk te eten. Daarna een eindje gereden. Prachtige uitzicht met apen die baarden als leeuwen hadden en een waterval. Ze noemen het daar ook wel de Ethiopische Grand Canyon.

3e dag, woensdag 16 oktober.
Eerst gegeten en geluisterd naar een korte preek via WhatsApp. Vandaag gingen we kijken bij de voerfabriek van  de Heus. Deze wordt volledig opnieuw bekabeld en uitgebreid. Er wordt nu 400 ton per dag geproduceerd. Daarna gingen we naar een farm waar varkens gefokt en af gemest worden en vleeskuikens gehouden. Op deze locatie worden zowel vleeskuikens als vleesvarkens geslacht en in grote worsten verpakt nadat er eerst gehakt van gemaakt is. Ook het slachtafval wordt op locatie verwerkt en aan de varkens gevoerd. Verder werden daar ook eiertrees gemaakt van oud papier en karton. Toen even langs een heel oude locatie waar zaden geperst werden tot olie en kruiden.
Toen naar een locatie van stichting Compassion waar men voor 400 kinderen sponsors heeft. Er was ook een kerk aanwezig en een bibliotheek. De kerk is ooit gebouwd door Piet Noordzij en Double Harvest.
Toen langs een koeien bedrijf van o.a. Bert Flier, de Alfa Alfa Farm. Deze man ken ik van de OGC.
Hij heeft in Holland ook geiten.
Daar vandaan omgekleed om gepast gekleed naar het grote feest te gaan als genodigden op het jubileum van de staalfabriek. Het leek tevens een reünie omdat veel Hollanders daar waren die ook elders in Ethiopië werken. Op de reunie werden veel werknemers in het zonnetje gezet. Piet Noordzij heeft de eerste 7 Ethiopische medewerkers gehuldigd. In 15 jaar zijn er 3 bedrijfsleiders geweest. Familie Tim, Familie Hans en Familie Jaap. We hadden ook een complete maaltijd die we zoals daar gebruikelijk lekker met de vingers op mochten eten. Martien en ik zijn ook de mee gebrachte kleren weg wezen brengen naar de hospice. Waren ze ook erg blij mee. Nadat alles afgelopen was, wilde Gert ons een prachtig hotel op een meer laten zien. Het leek helemaal leeg. Er waren enkel een paar stellen die wat dronken in dat restaurant. Daarna nog wat gereden en kwamen we over het spoor wat de Chinezen daar aangelegd hebben van 1000 km lang naar Djibouti! Terug naar het gasthuis wat gegeten en domino gespeeld. Toen doucheen en naar bed!

Donderdag 17 oktober.
Na een heerlijk ontbijt zijn we eerst langs een rozenkweker gereden. We mochten er niet in. De baas was in Nederland en die moest toestemming geven. Dus toen door gereden naar een fabriek die plastic bekers maakt, diverse soorten en maten. Ook zijn we naar een timmerfabriek geweest waar meubels en keukens gemaakt worden.
Hier werken ook zeven dove jongens. Met hen kon ik in gebarentaal wat woorden wisselen. Ze waren erg verbaasd dat ik gebarentaal kende. Toen we hier waren werd Gert gebeld dat we alsnog welkom waren bij de rozenkwekerij.
Daar werden we hartelijk ontvangen. We kregen een rondleiding. Er staat daar 20 hectare aan kassen met rozen. Prachtig om te zien. Ze werden 6x per dag geoogst, dus 6x per dag alle struiken langs om degene die goed waren eruit te knippen. In een grote hal worden ze ingepakt. Veel gaan er met het vliegtuig naar de veiling in Nederland, maar ook naar veel andere landen. Ik vroeg of ik 31 rozen kon meenemen voor Anja, omdat we 21 oktber 31 jaar getrouwd zijn. Aan het einde van de rondleiding werden we verrast met elk 2 grote bossen met allerlei gekleurde rozen! We zijn toen snel terug gereden naar het gasthuis om de rozen in het water te zetten.
Een heerlijke lunch, daarna even rusten en dan op weg naar familie vd Haar. Daar melken ze koeien en is ook een kliniek Hydie van drie plaatselijke dorpjes. Het was haast onvoorstelbaar zo slecht de weg was het laatste half uur. Dan te bedenken dat daar zoveel aanvoer van krachtvoer maar ook afvoer van melk (2x daags) weggehaald wordt naar de lijnbus. Deze neemt het verder mee naar de melkfabriek.
Dit is haast geen doen en dus heeft men plannen om binnenkort een nieuwe stal te bouwen veel dichterbij het dorp. Aan de andere kant van de berg staat de kliniek waar zorg geboden werd 24/7. Een geweldig mooi team, al was er wel opeens een medewerker met de noorderzon vertrokken. Dat is wel een grote teleurstelling. Men weet ook niet waar hij is, zelfs zijn vrouw niet.
Toen even bij de koeienstal gekeken en weer terug richting het dorp (hobbeldebobbel).
Daar zijn we naar de Maranatha school wezen kijken waar men bezig was met de uitbreiding van een aantal lokalen. Er zitten nu ca 2000  kinderen op die school. Daar vandaan naar de internationale school gereden. Dat is sinds mei een nieuw echtpaar Arie en Arda Maasland. Voorheen voorgangers bij ICF Apeldoorn. We gingen vervolgens eten in een restaurant van Alemaju waar we het diner gratis kregen. Dit was in Tonnie Hotel, dit is van zijn dochter.  Daarna gingen we weer terug naar het gasthuis, een spelletje doen en naar bed.

Vrijdag 18 Oktober
Vandaag reden we naar een akkerbouwer van peulboontjes met ca 100 ha land en 120 melkkoeien. Al het land wordt met druppellijnen steeds nat gehouden zodat er maximale opbrengst is en 3000m3 per dag tijdens droge tijden met kunstmest door het water.
De koestallen waren ophokstallen, maar dat bevalt niet zo. Ze zijn grupstallen aan het maken voor de koeien.
Daarna reden we naar een familie die nog in een rond hutje leeft. Later dronken we nog een heerlijke aardbeien shake bij een Israelische aardbeienkwekerij. Mmmm!
Daarna nog naar een in aanbouw zijnde kippenbedrijf wezen kijken: Kipland Agro, die een hele batterijstal voor 60.000 kippen in Westerbork is wezen slopen en dat ligt nu daar. Nog heel veel werk te doen!
Daarna nog naar de markt in Nazareth. Om 14u waren we thuis, waar Sara weer lekkers voor ons gekookt had. Nog een paar afspraakjes en we waren weer klaar voor de thuisreis.

We kijken terug op een gezegende reis, waarin we mochten ervaren hoe de Heere ons beschermde.

Dit reisverslag is geschreven door Wim van de Vliert en aangevuld door Gert van Putten.
Mee waren verder Johan Mensink en Maartien van Dijk.